به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، این پلیمرها که سطح شان به وسیله پپتیدها و پروتئین ها دارای عملکرد شده است براس تسریع ترمیم استخوان طراحی شده اند. قطعا مشاهده چهره سربازی که به دلیل اصابت گلوله به هم ریخته یا فردی که دچار نقص مادرزادی در چهره و جمجمه اش است امر خوشایندی نیست. این محققین می گویند داربست آن ها می تواند استخوان از دست رفته را با استخوان جدیدی جایگزین کند که روی داربست پلیمری سه بعدی  رشد می کند. آن ها این داربست را زیر پوست فرد دارای مشکل می گذارند. این داربست پلیمری زمانی که در حال جایگزین کردن استخوان است به امینواسیدها، دی اکسید کربن و سایر متابولیت های طبیعی بدن تجزیه می شود. اخیرا محققین ترکیبی از  غلظت های پپتیدی را کشف کرده اند که تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به استخوان را تسریع می کند. در حال حاضر محققین روی این مطلب کار می کنند که به نحوی این پپتیدها را روی داربست سه بعدی پرینت شده استفاده کنند که دیگر نیازی به استفاده از آن ها به صورت مواد افزودنی نباشد. محققین براین باورند که این دستاورد آن ها  آماده برای استفاده های بالینی است. آن ها امیدوارند که این داربست استحکام مکانیکی استخوان را با کمترین میزان التهاب فراهم آورد و منجر به ترمیم در کمترین زمان ممکن شود.

پایان مطلب/